Het Surinaams Inheems Cultureel Erfgoed
Surinamese Indigenous Cultural Heritage Le patrimoine culturel indigène du Suriname Patrimonio cultural indígena de Suriname
Nederlands
Paramuru’bo
Volgens overlevering van de Karina en Lokono Inheemse volken, strekte de kern van het woon- en leefgebied van de inheemse volken zich uit over de plekken die nu bekend staan als o.a. het Fort Zeelandia, de Palmentuin, het Onafhankelijkheidsplein, Presidentieel paleis en tuin, en de Grote Combéweg, het ‘s Lands Hospitaal en omgeving.
Volgens overlevering van de Inheemsen heette de huidige Sommelsdijkse Kreek voor de komst van de Europeanen “Paramuru”. Langs deze kreek was de kern van het Inheems woon – en leefgebied nl. het Inheems dorp dat naar deze kreek werd genoemd namelijk ‘Paramuru’ (Ahlbrinck, Encyclopedie der Caraïben en encyclopedie van Paramaribo). De naam van onze hoofdstad “Paramaribo” is hiervan afgeleid. Verondersteld wordt dat de naam ‘Paramaribo’ afgeleid is van 1) Paramuru’bo, hetgeen in Kari’na taal betekent ‘ bij de kreek Paramuru en/of Paramu’ribo hetgeen in de Lokono taal betekent ‘haven/landingsplaats’.
Dat Paramuru economisch en militair strategisch gesitueerd was, bleek onder meer uit het besluit van de Nederlandse handelslieden Nicolaas Baliestel en Dick Claez aan het begin van de 17e eeuw om er een handelspost te vestigen. Deze handelspost viel later in Britse handen. Hieruit blijk dat niet het Fort Zeelandia, maar Paramuru historisch de oudste kern van Paramaribo is.
Bron
Hariette Joeroeja; Just Orasi ; Erick Karwofodi in context van het Nationaal Inheems monument
English
Paramuru’bo
The territory where the Palmentuin is situated holds both physical, spiritual, and historical significance for the Indigenous peoples of Suriname. It has long been a place for gatherings and official activities such as commemorating the National Indigenous Peoples’ Day.
According to the oral traditions of the Karina and Lokono Indigenous peoples, the core of their residential and living areas extended to places now known as Fort Zeelandia, the Palmentuin, Independence Square, Presidential Palace and garden, the Grote Combéweg, ’s Lands Hospital, and surroundings.
According to Indigenous tradition, the current Sommelsdijkse Kreek was known as “Paramuru” before the arrival of Europeans. Along this creek was the heart of the Indigenous residential and living area, namely the Indigenous village named after this creek, ‘Paramuru’ (Ahlbrinck, Encyclopedia of the Caribbean and Encyclopedia of Paramaribo). The name of our capital “Paramaribo” is derived from this. It is assumed that the name ‘Paramaribo’ is derived from 1) Paramuru’bo, meaning ‘by the Paramuru creek’ in the Karina language and/or Paramu’ribo, meaning ‘harbor / landing place’ in the Lokono language.
The economic and military strategic importance of Paramuru is evidenced by the decision of Dutch merchants Nicolaas Baliestel and Dick Claez at the beginning of the 17th century to establish a trading post there. This trading post later fell into British hands. This indicates that Paramuru, not Fort Zeelandia, is historically the oldest core of Paramaribo
Français
Paramuru’bo
Selon la légende des peuples indigènes Karina et Lokono, le cœur de l’habitat et de la zone de vie des peuples indigènes s’étendait sur les lieux connus aujourd’hui sous le nom de Fort Zeelandia, le Palmentuin, la Place de l’Indépendance, le Palais et le Jardin présidentiels, le Grote Combéweg, le ‘s Lands Hospitaal et ses environs.
Selon la légende indigène, l’actuel Sommelsdijk Kreek (une crique) s’appelait “Paramuru” avant l’arrivée des Européens. Le long de cette crique se trouvait le cœur de l’habitat indigène, à savoir le village indigène portant le nom de cette crique, à savoir “Paramuru” (Ahlbrinck, Encyclopédie des Caraïbes et Encyclopédie de Paramaribo). Le nom de notre capitale, Paramaribo, en est dérivé. Le nom “Paramaribo” serait dérivé de 1) Paramuru’bo, qui signifie en langue Kari’na “près de la crique Paramuru” et/ou Paramu’ribo, qui signifie en langue lokono “port/lieu de débarquement”.
La situation stratégique de Paramuru sur le plan économique et militaire a été démontrée par la décision des commerçants néerlandais Nicolaas Baliestel et Dick Claez, au début du XVIIème siècle, d’y établir un comptoir commercial. Ce comptoir est ensuite tombé aux mains des Britanniques. Cela montre que ce n’est pas Fort Zeelandia, mais Paramuru qui est historiquement le plus ancien cœur de Paramaribo.
Source
Hariette Joeroeja ; Just Orasi ; Erick Karwofodi dans le contexte du Monument national indigène.
Español
Paramuru’bo
Según la sabiduría popular de los pueblos indígenas karina y lokono, el núcleo del hábitat y la zona de vida de los pueblos indígenas se extendía por los lugares que hoy se conocen como el Fuerte Zeelandia, Palmentuin, la Plaza de la Independencia, el Palacio y Jardín Presidenciales, y la Grote Combéweg, el ’s Lands Hospitaal y sus alrededores, entre otros.
Según la tradición indígena, el actual arroyo Sommelsdijk se llamaba “Paramuru” antes de la llegada de los europeos. A lo largo de este arroyo se encontraba el núcleo del hábitat indígena, es decir, la aldea indígena que lleva el nombre de este arroyo: “Paramuru” (Ahlbrinck, Enciclopedia del Caribe y Enciclopedia de Paramaribo). El nombre de nuestra capital “Paramaribo” procede de este derivado. Supuestamente, el nombre “Paramaribo” deriva de 1) Paramuru’bo, que en lengua kari’na significa “junto al arroyo Paramuru” y/o Paramu’ribo, que en lengua lokono significa “puerto/lugar de desembarco”.
La estratégica situación económica y militar de Paramuru quedó patente con la decisión de los comerciantes holandeses Nicolaas Baliestel y Dick Claez, a principios del siglo XVII, de establecer allí un puesto comercial. Este puesto comercial cayó más tarde en manos británicas. Esto demuestra que no Fuerte Zeelandia, sino Paramuru es históricamente el núcleo más antiguo de Paramaribo.
Fuente
Hariette Joeroeja; Just Orasi; Erick Karwofodi en el contexto del Monumento Nacional Indígena
